ระบบตัวร้ายที่สมบูรณ์แบบ

เพราะเคยเป็นคนดีมาก่อนไงเลยรู้ว่าตอนตัวเองตกหลุมรักมันโง่มากขนาดไหน

ทุกการกระทำของใครสักคนจะมีผลกระทบกับตัวเราไปหมด

รอยยิ้มที่อบอุ่นเหมือนดวงอาทิตย์ ดวงตาที่เปล่งประกายราวกับดวงดาว คำพูดที่หวานเชื่อม

ทั้งหมดนั้นแหละโกหกมันก็แค่จอมหลอกลวงที่ไม่มีอะไรจริง

และก็เกลียดตัวเองที่สามารถโง่แล้วโง่อีก

เกลียดที่ยอมลำบากลำบนมากมายเพื่อตะเกียดตะกายตัวเองไปอยู่ข้างเขา

เกลียดที่ช่างพยายามเอาเวลาที่มีไปให้คนหน้าไหว้หลังหลอก

เกลียดที่ครั้งหนึ่งเคยมีความสุขมากขนาดไหน

จะแก้แค้นทั้งทีทำไมต้องซื่อสัตย์

ยืมมือคนอื่นมันไม่ดีกว่าหรอ

สนุกแถมมือไม่เปื้อน